ویفر چیست و از چه موادی تشکیل شده است؟
یکی از محبوب‌ترین انواع بیسکویت‌های شیرینی که در جهان وجود دارد ویفر است که در طعم‌ها و اشکال مختلفی تولید می‌گردد. این خوراکی از گذشته‌های دور مورد مصرف افراد مختلف قرار گرفته است. ویفر دارای بافت ترد، شیرین، بسیار نازک و خشک می‌باشد که اغلب برای تزئین بستنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از افراد از ویفرها به عنوان میان وعده با چای یا شیر نیز استفاده می‌کنند. این خوراکی‌ها از نظر شکل و تولید نسبت به سایر انواع بیسکویت‌ها کاملا متفاوت می‌باشند. امروزه ویفرها در انواع اشکال مختلفی تولید می‌شوند. تمامی انواع ویفرها دارای خمیر یکسان هستند و از قرار دادن خمیر بین دو سطح داغ تهیه می‌شود.
یکی از بیسکویت‌هایی که اکثر والدین برای فرزندان خود می‌خرند ویفر است، زیرا خوردن آن راحت‌تر می‌باشد. نظر برخی افراد این است که ویفر در مقایسه با دیگر بیسکویت‌ها سالم‌تر است. ویفرها با موادی مانند خمیر خامه‌ای از وانیل، شکلات، فندق یا دیگر مواد پر می‌شوند. این خوراکی‌ها را بدون گلوتن نیز می‌توان تولید کرد. برای اینکه در مورد این نوع از بیسکویت‌ها اطلاعاتی دریافت کنید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
تاریخچه ویفر
منشا ویفر به قرن نهم در اروپای غربی برمی گردد. اولین ویفر توسط جوزف منر(joseph manner) در دهه 1890 تولید شد که نوعی ویفر پر از کرم فندقی بود. ویفر میان وعده‌ای شیرین و خوشمزه استوجود داشته باشد که همه از پیر و جوان به آن علاقه‌مند هستند. این خوراکی نوعی بیسکویت ترد می‌باشد که دو یا چند لایه دارد و شکل سنتی آن با خامه فندق پر می‌شود. ویفر از واژه waba گرفته شده است و این اصطلاحی است که برای نشان دادن لانه زنبوری یا کندو کاربرد دارد. چاپ ویفر در واقع شبکه متراکم لانه‌های زنبور را نشان می‌دهد.
مواد تشکیل دهنده ویفر
برای تهیه ویفر مواد مختلفی باید با یکدیگر ترکیب شوند. مواد تشکیل دهنده یک ویفر معمولی شامل موارد زیر می‌باشند:
آرد
تقریبا از هر منبعی برای تولید آرد گندم استفاده می‌شود، هرچند بهتر است از آردهایی استفاده شود که ۸-۱۰٪ پروتئین دارند. از طرف دیگر، ویفرهایی که برای اهداف بسیار خاص یا توسط یک فرآیند خاص تولید می‌شوند، ممکن است به مشخصات خاصی نیاز داشته باشند.
آردهایی که کیفیت ضعیفی داشته باشند، ویفرهایی شکننده با بافت ضعیف را تولید می‌کنند. آردهای قوی مانند آردهایی که برای تهیه نان استفاده می‌شود، برای تهیه ویفرهایی با بافت محکم کاربرد دارند. همچنین آردی که قابل قبول باشد، خواص جذب آب خوب برای ایجاد بازدهی بالا و خمیر چسبناک می‌باشد.
نشاسته
از نشاسته برای کاهش قدرت آرد استفاده می‌شود. نشاسته باعث می‌شودقدرت پروتئین در آرد ثابت بماند. نشاسته در بیسکویت‌ها می‌تواند تأثیر چربی، شکر و سایر مواد را بر روی آردی که با نشاسته جایگزین نشده به طور متناسب افزایش دهد و مقدار کلی مواد را حفظ می‌کند.
تخم مرغ، چربی و لسیتین
این‌ها مواد افزودنی هستند که در بافت ویفر تغییر ایجاد نمی‌کنند، بلکه این مواد به عنوان عامل رهاسازی کاربرد دارند. در تهیه ویفر نباید به اندازه بیش از حد از لسیتین و به‌ویژه چربی‌های مبتنی بر سویا استفاده شود، به دلیل اینکه این چربی‌ها در طول زمان روی صفحات پلیمریزه می‌شوند، بنابراین ممکن است دارای اثر معکوس نسبت به چیزی که برای آن در نظر گرفته شده است، داشته باشند.
پودر شکر و شیر
از پودر شکر و شیر در ویفر برای تقویت بافت و رنگ استفاده می‌گردد. برخی اعتقاد دارند که پودر شکر بیات شدن را به تأخیر می‌اندازد و می‌تواند تردی ورق را تا حد زیادی حفظ کند به دلیل اینکه رطوبت را در هنگام تهویه و … افزایش می‌دهد. هر دوی این مواد اگر به‌صورت بیش از حد استفاده شوند باعث چسبیدن خمیر به صفحه خواهند شد و رسوبی را ایجاد می‌کنند که به تمیز کردن مکرر صفحه نیاز خواهد داشت.
نمک
نمک نیز یک افزودنی است که به عنوان تقویت کننده طعم کاربرد دارد. اگر از این افزدونی بیش از حد در مواد ویفر استفاده شود، بر روی خمیرهای این محصول اثر قابض خواهد داشت.
مخمر
استفاده از مخمر در این محصولات تاثیرات بسیار کمی دارند، هرچند در گذشته از این ماده افزودنی به‌صورت گسترده‌ای استفاده می‌شد. در گذشته از مخمر به منظور اصلاح گلوتن و ایجاد طعم بهتر استفاده می‌شد. برای فعال کردن گلوتن از آب داغ استفاده می‌شد که در تشکیل گلوتن موثر است اما برای اینکه ویفر بافت بهتری داشته باشد باید از آن اجتناب شود.
آنزیم
تولیدکنندگان استفاده از آنزیم را برای تهیه این خوراکی توصیه می‌کنند. آنزیم‌ها معمولا به دمای مناسب و دوره استراحت نیاز دارند که برای شرایط تولید ایده آل مناسب نیست. اما اخیرا از آنزیم‌های خاصی بدون نیاز به زمان استراحت به عنوان ترکیبات ویفر استفاده می‌شود.
انواع ویفر
ویفرها از نظر تجاری در دو نوع اصلی وجود دارند. این دسته بندی شامل موارد زیر می‌باشد:
- دسته اول ویفرهای بدون شکر یا کم شکر هستند که به طور معمول دارای پوششی از خامه‌های شیرین تقویت شده و یا شکلات دارند.
- دسته دوم نیز ویفرهای شکری هستند که حداقل ۱۰ درصد شکر دارند و طیف گسترده‌ای از طعم‌ها را شامل می‌شود.
شرکت‌های بسیار زیادی هستند که ویفر را در طعم‌ها و شکل‌های مختلفی تولید می‌کنند. در بازار کیک و کلوچه بین تولیدکنندگان رقابت زیادی وجود دارد اما ویفرهای طعم‌دار روز به روز محبوبیت بیشتری به‌دست آورده‌اند. امروزه شما می‌توانید ویفرها را با طعم‌ها و برندهای مختلفی پیدا کنید که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
- ویفر مینی بایکیت فندقی
- ویفر مینی بایکیت دارک
- ویفر جانی کراکر شیری روشن
- ویفر شاهنگ
- ویفر کاکائویی بایکیت
- ویفر شونیز بایکیت
- ویفر فندقی بایکیت
- ویفر اترنو
- ویفر بایکیت